An Introduction to the Theory of Islamic ‎Political Progress

Document Type : مقاله اصلی

Author

Researcher in Political Philosophy, The Encyclopedia of Rational Sciences, Qom, ‎Iran.

Abstract

This study aims to explain the four foundational components of the theory of Islamic political progress. Data collection relied on library sources, and analysis was conducted using a descriptive-analytical method. The findings indicate that the theory of Islamic political progress belongs to the category of transcendent political theories and owes its transcendence to the perfection of its four causes: material, final, efficient, and formal. The division of existence into two types—real and conventional—along with the belief in hierarchical degrees of existence in ontological foundations, and the belief in human nature, human felicity, free will, and liberty in anthropological foundations, constitute the material cause of this theory. A set of intermediate objectives, such as managing the people’s livelihoods along with achieving ultimate felicity, represents the final cause. The efficient cause of the theory pertains to its agents, who are divided into two categories: the Imam and a group of qualified individuals who directly manage the advanced political system, and the general populace who participate indirectly in political agency. The formal cause addresses the structures of the advanced political system; its agents employ a set of transcendent structures to achieve the intended ends

Keywords

References

  1. * القرآن الکریم

    1. الأردبیلي، عبد الغني. (۱۳۸۱ش). تقریرات فلسفه امام خمینی& (ج۱). طهران: مؤسسة إعداد ونشر تراث الإمام الخمیني&.
    2. أرسطو. (۱۳۷۱ش). سیاست (ترجمة: حمید عنایت̸ ط.3). طهران: الشركة المساهمة للنشر وتعليم الثورة الإسلامية.
    3. أرسطو. (۱۳۷۸ش). اخلاق نیکوماخوس (ترجمة: محمد حسن لطفي). طهران: طرح نو.
    4. افتخاری، اصغر. (۱۳۷۹ش). جامعه‌شناسی سیاسی نظم از دیدگاه امام خمینی&. طهران: منظمة التوجيه السياسي في قوات الشرطة.
    5. إیمان، محمد تقي. (۱۳۹۱ش). فلسفه روش تحقیق در علوم انسانی (تصحيح: أحمد کلاته ساداتی). قم: معهد أبحاث الحوزه والجامعة.
    6. باربور، ایان. (۱۳۷۴ش). علم و دین (ترجمة: بهاء الدین خرمشاهی̸ ط. 2). طهران: مرکز النشر الجامعي.
    7. برلین، آیزایا. (۱۳۸۷ش). در جستجوی آزادی (إعداد: رامین جهانبگلو، ترجمة: خجسته کیا، تصحيح: عبد الحسین آذرنگ). طهران: نشر نی.
    8. توسلی، غلام عباس. (۱۳۷۱ش). نظریه‌های جامعه‌شناسی (ط. 3). طهران: سمت.
    9. جوادي آملي، عبد الله. (۱۳۷۸ش). ولایت فقیه؛ ولایت فقاهت و عدالت (إعداد وتصحيح: محمد محرابی). قم: اسراء.
    10. خسروپناه، عبد الحسین. (۱۳۹۸ش). بیست گفتار درباره فلسفه و فقه علوم اجتماعی. قم: مؤسسة بوستان کتاب.
    11. دلیر، بهرام. (۱۳۹۵ش). الگوی نظام سیاسی در حکمت متعالیه. طهران: المجمع العلمي للثقافة والفكر الإسلامي.
    12. دهخدا، علي أکبر. (۱۳۷۳ش). لغت‌نامه (ج۱۰). طهران: مؤسسة النشر والطباعة في جامعة طهران.
    13. رشاد، علي أکبر. (۱۳۸۵ش). فلسفه مضاف (جمع: عبد الحسین خسروپناه). فلسفه‌های مضاف (ج۱). طهران: المجمع العلمي للثقافة والفكر الإسلامي.
    14. سپریغنز، توماس. (۱۳۶۵ش). فهم نظریه‌های سیاسی (ترجمة: فرهنگ رجائي). طهران: آگاه.
    15. سید امامی، کاووس. (۱۳۹۱ش). پژوهش در علوم سیاسی (رویکردهای اثبات‌گرا، تفسیری و انتقادی) (ط. 3). طهران: جامعة الإمام الصادق× ومركز الأبحاث الثقافية والاجتماعية.
    16. شاه ‌آبادی، محمد علی. (۱۳۶۰ش). رشحات البحار (کتاب الانسان و الفطره). طهران: نهضت زنان مسلمان.
    17. شتراوس، ليو. (۱۳۹۶ش). مقدمه‌ای سیاسی بر فلسفه (ترجمة: یاشار جیرانی، تصحيح: پیمان غلامی). طهران: آگه.
    18. شریفي، أحمد حسین. (۱۳۹۷ش). نظریه‌پردازی اسلامی در علوم انسانی. طهران: آفتاب توسعه.
    19. الشیرازی، السید رضي. (۱۳۶۴ش). تفسیر القرآن الکریم (ج۳، تصحیح: محمد خواجوی). قم: منشورات بیدار.
    20. الشیرازی، السید رضي. (۱۳۸۳ش). درس‌های شرح منظومه حکیم سبزواری (ج۱، تصحيح: ف. فنا). طهران: مؤسسة حکمت للنشر.
    21. الشیرازی، السید رضي. (۱۳۹۵ش). الشواهد الربوبیه (ترجمة وشرح: جواد مصلح). طهران: سروش.
    22. الشیرازی، السید رضی. (۱۴۰۲هـ). الحکمة المتعالية في الأسفار الأربعة العقلية (ج۱، ط. 3). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
    23. صافي گلپایگاني، لطف ‌الله. (۱۳۹۱ش). ولایت تکوینی و ولایت تشریعی. قم: مؤسسة المهدي الموعود الثقافية.
    24. الطباطبائي، السید محمد حسین. (۱۳۸۸ش). رسائل توحیدی (ترجمة وتحقیق: علي شیرواني، إعداد: السيد هادي خسروشاهی̸ ط. 2). قم: بوستان کتاب.
    25. الفارابي، أبو نصر محمد. (۱۳۸۸ش). الفصول المنتزعه (ترجمة وشرح: حسن ملکشاهی̸ ط. 2). طهران: سروش.
    26. الفارابي، أبو نصر محمد. (۱۹۸۶م). کتاب الملة ونصوص أخری (تحقیق: محسن مهدی̸ ط. 2). بیروت: دار المشرق.
    27. الفارابي، أبو نصر محمد. (۱۹۹۱م). آراء أهل المدینة الفاضلة (ط. 6). بیروت: دار المشرق.
    28. فتح علی، محمود؛ مصباح، مجتبی و یوسفیان، حسن. (۱۳۹۰ش). فلسفه تعلیم و تربیت اسلامی (إشراف: محمد تقي مصباح یزدي). قم: مؤسسة الإمام الخميني& للتعليم والبحوث.
    29. فی، برایان. (۱۳۸۱ش). فلسفه امروزین علوم اجتماعی؛ نگرشی چند فرهنگی (ترجمة: خشایار دیهیمی). طهران: طرح نو.
    30. فیاضی، غلام رضا. (۱۳۹۴ش). تعلیقة علی نهایة الحکمه (ط. 8). قم: مؤسسة الإمام الخميني& للتعليم والبحوث.
    31. فینسنت، اندرو. (۱۳۷۱ش). نظریه‌های دولت (ترجمة: حسین بشیریه). طهران: نشر نی.
    32. کلسکو، جورج. (۱۳۸۹ش). تاریخ فلسفه سیاسی (ج۱، ترجمة: خشایار دیهیمی). طهران: نشر نی.
    33. کوين، بروس. (۱۳۷۶ش). درآمدی بر جامعه‌شناسی (ترجمة: محسن ثلاثی). طهران: فرهنگ معاصر.
    34. مصباح یزدی، محمد تقی. (۱۳۷۲ش). جامعه و تاریخ از دیدگاه قرآن. بدون مكان للنشر: منظمة الإعلام الإسلامي.
    35. مصباح یزدی، محمد تقی. (۱۳۸۸ش). معارف قرآن: خداشناسی، کیهان‌شناسی و انسان‌شناسی (مشکات) (ط. 2). قم: مؤسسة الإمام الخميني& للتعليم والبحوث.
    36. مصباح یزدی، محمد تقی. (۱۳۹۱ش). آموزش فلسفه (ج۲). قم: منشورات مؤسسة الإمام الخميني& للتعليم والبحوث.
    37. مطهری، مرتضی. (۱۳۷۰ش). مجموعه آثار (ج۲، ط. 19). طهران و قم: منشورات صدرا.
    38. منوچهری، عباس وآخرون. (۱۳۸۷ش). رهیافت و روش در علوم سیاسی (إعداد: عباس منوچهری). طهران: سمت.
    39. الموسوی الخمینی، روح ‌الله. (۱۳۷۸ش). شرح حدیث جنود عقل و جهل (ج13). طهران: مؤسسة إعداد ونشر تراث الإمام الخميني&.
    40. الموسوی الخمینی، روح‌ الله. (۱۳۹۴ش). شرح چهل حدیث. طهران: مؤسسة إعداد ونشر تراث الإمام الخميني&.
    41. الموسوی الخمینی، روح ‌الله. (۱۴۱۵هـ). کتاب البیع. بدون مكان للنشر: مؤسسة النشر الاسلامی.
Islamic Political Thought
Volume 4, Issue 1 - Serial Number 7
November 1409
Pages 89-122

Files

History

  • Receive Date: 28 September 2025
  • Revise Date: 17 November 2025
  • Accept Date: 27 October 2025

Share

How to cite

Statistics